Spotkania Dyskusyjne

Z powodu pandemii COVID-19 w roku akademickim 2020/2021 oraz w 2021/2022 spotkania dyskusyjne zostały zawieszone.

Rok akademicki 2019/2020

16 marca 2020 r. (poniedziałek o godz. 18.30)

Nowy gmach ASP, Wybrzeże Kościuszkowskie 37/39, I.p., sala 1.01

 

Andrzej Leśniak – profesor nadzwyczajny w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie, zajmuje się kulturą współczesną. Redaktor polskich wydań tekstów Le Corbusiera i Rema Koolhaasa.

Wzbogacanie rzeczy. Strategie projektowe Virgila Abloha (Off-White, Louis Vuitton)

Spotkanie będzie poświęcone działalności Virgila Abloha, założyciela marki Off-White i dyrektora artystycznego firmy Louis Vuitton. Jego strategie projektowe zostaną przedstawione jako wyjątkowo efektywne techniki generowania wartości rzeczy w warunkach współczesnego kapitalizmu: w przeszłość odchodzi produkcja masowa, natomiast znaczenie zyskują procesy wzbogacania rzeczy nie mające już wiele wspólnego z ich czysto materialną wartością, opierające się na drobnych przesunięciach symbolicznych generujących zainteresowanie konsumentów.

 

 

 

Rok akademicki 2018/2019

Dr hab. Jan Sowa

Spotkanie dyskusyjne:

Co będziemy robić po pracy? Marksizm w epoce inteligentnych maszyn.

17 grudnia 2018 o godz. 19.45

Nowy gmach ASP, Wybrzeże Kościuszkowskie 37/39, I.p., sala 1.01.

Obietnica uwalniania człowiek od znoju pracy i pomnażania czasu wolnego to samo centrum projektu oświeceniowo-nowoczesnego. Jescze na początku XX wieku wierzył w nią ekonomista John Maynard Keynes, prognozując, że dzięki rozwojowi wydajności produkcji dokonującemu się w ramach gospodarki kapitalistycznej pod koniec ubiegłego stulecia ludzie mieli jakoby pracować tylko 4 godziny dziennie. Nic nie wskazuje jednak na to, aby kapitalizm miał spełnić tę obietnicę – ani teraz ani za kolejne sto lat. Wszystkie wskaźniki empiryczne pokazują raczej, że pracujemy coraz dłużej. Jednocześnie w bezprecedensowy sposób rosną technologiczne możliwości automatyzacji pracy, a więc uwolnienia sporej części z nas od przymusu wykonywania obowiązków zawodowych. Owa sprzeczność wskazuje, że przymus pracy ma charakter polityczny, a nie technologiczno-pragmatyczny i jako taki powinien zostać rozpatrywany. Tak też widział go półtora wieku temu Karol Marks, dla którego wyzwolenie człowieka od przymusu wykonywania pracy najemnej było jednym z najważniejszych celów zarówno politycznej walki, jak i cywilizacyjnego rozwoju. Czy koniec pracy jest możliwy? Jak funkcjonowałoby społeczeństwo od niego wolne? Jak mogłoby wyglądać nasze życie „po pracy”?

 

 

 

 

 

 

 

 

Rok akademicki 2017/2018

 

Dziekan Wydziału Malarstwa dr hab. Tomasz Milanowski

Spotkanie dyskusyjne z cyklu “Jakiej Akademii chcemy?”

28 maja 2018 o godz. 19.30

Nowy gmach ASP, Wybrzeże Kościuszkowskie 37, I.p., sala 1.01.

 

Spotkanie dyskusyjne, Akademia + Muzeum = ?

Słowo wstępne prof. Wojciech Włodarczyk

Prowadzenie dr Kuba Szreder

Poniedziałek 12.03.2018, godzina 19.30

 

Pod koniec ubiegłego roku nasz Wydział podpisał umowę o współpracy z Muzeum Sztuki Najnowszej. Plany są ambitne. Prowadzenie zajęć splecionych z programami wystawienniczymi, praca nad archiwami historii mówionej sztuki najnowszej, sformatowanie praktyk studenckich pod kątem takich projektów, jak Warszawa w Budowie czy Park Rzeźby na Bródnie, założenie serii wydawniczej dedykowanej polskiej sztuce współczesnej, włączenie do współpracy innych wydziałów Akademii. Spotkanie będzie okazją, żeby plany przedstawić i omówić wspólnie ze studentkami, studentami i kadrą WZKW. Razem zastanowimy się nad potencjałem generowanym na osi akademia – muzeum. Z entuzjazmem, ale nie bezrefleksyjnie, porozmawiamy o tym, co można zrobić dobrze, a co jeszcze lepiej.

Spotkanie dyskusyjne:

Między wizualnością a hermeneutyką fotografii. „Otwarte drzwi” Talbota i „Końcowy przystanek” Stieglitza

Wykład będzie propozycją rozważenia problematyki interpretacji obrazu fotograficznego. Wychodząc od kwestii wpływu pojęć wiązanych z fotografią na jej postrzeganie, analiza wybranych zdjęć sięgnie pytań dotyczących możliwości i sensowności ich lektury wedle założeń hermeneutyki obrazu.

8 marca o godz. 18.00 w sali 1.01

Nowy gmach ASP, Wybrzeże Kościuszkowskie 37, I.p., sala 1.01.

 

 

 

Rok akademicki 2016/2017

• Sebastian Cichocki (MSN)

15 maja  2017 godz. 19.45 sala 1.01

Temat spotkania: „Powtarzanie materiału: Park Rzeźby na Bródnie i sztuka w skali 1:1”

Wykład Sebastiana Cichockiego, kuratora Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, jest przedstawieniem jednego z flagowych projektów Muzeum, Parku Rzeźby na Bródnie, oraz zaproszeniem do współpracy przy tegorocznej, dziewiątej edycji programu. Park ten pełni funkcję ewoluującej wystawy sztuki współczesnej, prezentowanej pod gołym niebem i dostępnej dla widzów przez 24 godziny na dobę. Prace artystów rozsiane są po centralnym parku Bródna, który jeszcze w latach 70-ych był terenem ogrodowo-sadowniczym. Park Rzeźby czerpie z różnych tradycji sztuki publicznej: zarówno tej wywodzącej się ze sztuki abstrakcyjnej, jak i mającej oddolny, wspólnotowy charakter. Nie wszystkie prace artystów mają charakter stały czy materialny; „rzeźba” definiowana jest tutaj raczej jako rodzaj dynamicznej artystycznej wypowiedzi na temat konkretnego miejsca, czasu, relacji przestrzennych i ludzi.

W ramach bieżącego programu artystycznego na Bródnie zaplanowane jest założenie artystycznej „grupy rekonstrukcyjnej”, która zajmie  się odtworzeniem kanonicznych działań sztuki konceptualnej, akcji publicznych, land artu i nowej sztuki użytkologicznej. W swoim wykładzie Cichocki przybliży historię praktyk artystycznych „w skali 1:1” oraz przykłady „zawodowego realizmu” w sztuce XX i XXI wieku. Ten drugi termin pojawił się w tekście Julii Bryan-Wilson, dla opisania praktyk artystycznych sytuujących zwykłe czynności zawodowe w elastycznie zdefiniowanym obszarze „sztuki”. W tym przypadku praca staje się sztuką a sztuka staje się pracą. Wykład inicjuje długofalową współpracę pomiędzy Muzeum Sztuki Nowoczesnej oraz Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną.

Sebastian Cichocki – socjolog, kurator i krytyk sztuki. Do 2008 roku dyrektor CSW Kronika w Bytomiu, aktualnie pracuje w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Kurator licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych, m.in. wystawy Moniki Sosnowskiej „1:1” w Pawilonie Polskim na 52. Biennale w Wenecji oraz Yael Bartany „… and Europe will be stunned” na 54. Biennale w Wenecji. Zajmuje się głównie refleksją neo-konceptualną w sztuce, nawiązuje do land artu i sztuki środowiskowej z lat 70-ych.

——————————————————————————————————————-

• Dr hab. Jan Stanisław Wojciechowski

24 kwietnia 2017 godz. 19.45, sala 1.01

Temat spotkania: Zarządzanie polską kulturą wizualną.

 

N o w a polityka państwa w sferze kultury wizualnej wobec lokalnych i globalnych procesów kulturowych oraz metodologicznych trendów w humanistyce.

 

• dr Michał Murawski

3 kwietnia 2017 godz. 19.45; sala 1.01

Temat spotkania: Pałacologia, czyli pałacowa metodologia: etnograficzny konceptualizm, totalny urbanizm i stalinowski wieżowiec w Warszawie

W trakcie wykładu poddane zostaną dyskusji eksperymenty z metodologią badań terenowych, których celem jest zbadanie  związków zachodzących pomiędzy stalinowskim wieżowcem (Pałacem Kultury i Nauki) oraz życiem społecznym współczesnej Warszawy. Robiąc użytek z trzech koncepcji totalności zaczerpniętych z teorii społecznej i teorii sztuki (holizm antropologiczny, Gesamtkunstwerk Wagnera i „całościowy fakt społeczny” Maussa), Michał Murawski wykaże, jak prowokacyjny styl i publiczny charakter „pałacologicznego” konceptualizmu etnograficznego – który łączy obserwację uczestniczącą, sztuko-podobne interwencje etnograficzne oraz badania ankietowe  –  odpowiada bombastycznej manierze Pałacu oraz jego dominacji nad społecznym życiem miasta. Murawski nie stara się udowodnić, że miejski Gesamtkunstwerk czy też eksperymenty z etnograficzną metodologią są w stanie osiągnąć (realną czy opisową) totalność. Ilustruje raczej, jak można wytworzyć taki obraz miasta, który szacuje i wymierza totalność miejskiego otoczenia, zamiast skupiać się jedynie na jego poszczególnych aspektach.

 

dr Michał Murawski (www.michalmurawski.net) jest antropologiem architektury, obecnie stypendystą fundacji Leverhulme na Uniwersytecie Queen Mary w Londynie. Wcześniej afiliowany z University College of London, doktorat ukończył na Uniwesytecie w Cambrige. Jego książka „Kompleks Pałacu” została wydana przez Muzeum Warszawy w 2015 roku. Obecny zajmuje się badaniem estetyki architektonicznej i sposobów zarządzania miastem w Moskwie ery Putina.

• mgr Łukasz Izert, mgr Jakub Maria Mazurkiewicz

27 marca 2017 roku o godzinie 19.45; sala 1.01

Dlaczego WZKW to nie historia sztuki.

Podczas spotkania dyskusyjnego przedstawimy metody dydaktyczne Pracowni Struktur Mentalnych realizowane w ramach Pracowni Plastyki WZKW. Chcielibyśmy również przedstawić i poddać pod dyskusję naszą koncepcję obecności i znaczenia plastyki w programie studiów Wydziału. Opiszemy nasze podejście do tej dziedziny i zobrazujemy je przykładami własnych działań.

• prof. Ryszard Kasperowicz

12 grudnia 2016 (poniedziałek) o godzinie 19.30; sala 1.01

Naszym Gościem będzie prof. Ryszard Kasperowicz – pracownik Zakładu Teorii Sztuki IHS UW. Profesor Kasperowicz zajmuje się teorią sztuki, estetyką w Anglii i Niemczech XVIII – XIX wieku, a także historią historii sztuki i metodologii historii sztuki. Autor m.in.:  Berenson i mistrzowie Odrodzenia; Zweite, ideale Schoepfung. Sztuka w myśleniu historycznym Jacoba Burckhardta; Figury zbawienia? Model religii sztuki w wybranych koncepcjach teoretyczno-artystycznych XIX wieku; tłumaczył m.in. teksty Jacoba Burckhardta,  Aloisa Riegla, Aby Warburga.

Prof. Kasperowicz przedstawi referat : “Egzystencja estetyczna kontra historia” .

W XVIII i na początku XIX wieku ukształtował się  model doświadczenia estetycznego, który charakteryzował się m.in. przejmowaniem istotnych koncepcji ze sfery teologii. Cechy tego doświadczenia definiowano m.in. poprzez odrzucenie pewnych elementów poznania historycznego. Niniejsze wystąpienie jest próbą prezentacji tak zarysowanej problematyki, dotykającej także kwestii krytyki samej historii jako schematu wykształcenia w II poł. XIX stulecia.

 

• prof. Maria Poprzęcka

21 listopada 2016 roku (poniedziałek) o godz. 19.30 w sali 1.01

Jako pracownik Wydziału Artes Liberales UW, podobnie jak Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną ASP powstałego kilka lat temu jako nowa inicjatywa w ramach istniejących struktur uczelnianych, chcę przedstawić główne cele i założenia programowe naszego wydziału.

W drugiej części spotkania nawiążę do niedawnego seminarium metodologicznego Stowarzyszenia Historyków Sztuki „Sztuka przeciwko historii sztuki”.

 

• prof. PAN dr hab. Marta Leśniakowska

14 listopada 2016 roku (poniedziałek) o godz. 19.30 w sali 1.01

Temat spotkania: Sztuka dzisiaj „pośród gęstych mroków” , czyli po co artyście potrzebna jest historia sztuki.
Krótki opis:
Jaki jest status historii sztuki w dzisiejszej praktyce artystycznej? Stary koncept, że istotą instytucji sztuki jest jej historia, a sztukę robi się ze sztuki, ma swoje konsekwencje dla dzisiejszej twórczości.
Wykład podejmuje problem niewygasającego od XVIII wieku pytania, do czego artyście potrzebna jest historia sztuki i kto – a zatem JAK – tę historię pisze: sami artyści, czy nieartyści – historycy sztuki jako zawodowi producenci sztuki i jej dziejów.
Jak te dwie (kontr-)historie obecne są w dzisiejszej praktyce artystycznej? I czy to jest sprawcze dla dominującej cechy współcześnie wytwarzanej sztuki, czyli jej retrospektywności, która zmienia status reprezentacji historii i wprowadza opisaną przez Marka Godfrey’a (2007) figurę artysty jako historyka.
Zwrot historiograficzny w sztuce aktualnej obserwowany będzie w odniesieniu do najnowszej pracy duetu artystek młodej generacji: Karskiej&Went.

 

• dr Katarzyna Kasia
  24 października 2016 o godz. 19.45 w sali 1.01.

Spotkanie z Prodziekan Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną, Kierownik Katedry Historii Sztuki i Teorii Kultury.

Rok akademicki 2015/2016:

• dr Luiza Nader

9 maja 2016, godz. 18.30, „Afektywna historia sztuki”
Sala 1.14, Wybrzeże Kościuszkowskie 37/39

 

• dr hab. Andrzej Leśniak, prof. ASP

4 kwietnia 2016, „Nowa humanistyka i zmierzch historii sztuki”

Coraz mniejsze znaczenie historii sztuki w humanistyce jest zwykle ignorowane. Przedstawiciele dyscypliny demonstrują separatystyczny elitaryzm, podkreślają swój wyjątkowy status odwołaniem do statusu zbiorów muzealnych, które chronią, ostentacyjnie lekceważą rzeczywistość. W ramach seminarium przedstawię wizję alternatywną: taką, w ramach której historia sztuki staje się terytorium kwestionowanym, otwartym na metodologie z zewnątrz. Posłużę się nieakademickimi, hybrydowymi przedsięwzięciami Rema Koolhaasa by pokazać, w jaki sposób tego rodzaju nowa historia sztuki (albo raczej humanistyka zajmująca się w pierwszej kolejności tym, co wizualne) mogłaby wyglądać.